Met With Amazing Grace brengt Bert De Geyter veerkrachtige bloemtekeningen met explosieve lijnen die eindeloze levenscycli verbinden aan een uitnodiging tot lichtheid. Voor de kunstenaar is alle leven een stuurloze eruptie van energie die gaandeweg weer gaat liggen. Een bloem ontluikt en vervaagt en ontluikt nog een keer. Hoe we omgaan met die omloop van vitaliteit heeft een hand in hoe licht we kunnen zijn. De Japanse chrysanten zijn een oefening in kijken en loslaten terwijl we de schaal met angst een plaats geven in de vitrinekast. De pigmentwaas in De Geyters tekeningen laat daarbij een donkere drift over het oppervlak stromen. Dood, verlies, sluimerende dromen, twijfels – oncomfortabele en bedreigende dingen die tussen onze vingers glippen – worden met zachtheid benaderd en gehuld in hoop en vertrouwen.
Zonder zelf te sturen, zonder eigen wetten op te leggen, gaat De Geyter op zoek naar de essentie van de bloem. Tijd heeft hier geen houvast. Er wordt niet verwezen naar concrete momenten die we kunnen gebruiken om te ordenen wat we moeilijk begrijpen. Dit tijdsverloop staat ver van de conventionele lineariteit. Als oneindige anemonen wriemelen de chrysantenblaadjes naar de onbestuurbaarheid van het leven. In dat kader hebben woorden een plaats gekregen als gevoelsmatige totems die verschijnen, verdwijnen en uitdagen. Uit letters bouwt de kunstenaar warme huizen die de deur openzetten voor radicale acceptatie van wat buiten onze jurisdictie ligt. De bloemen groeien en verwelken zo ook wel.
Het titelwerk With Amazing Grace (2021) spreekt in lagen. Bovenop de woorden ‘THE RAIN, THE RAIN, THE RAIN WALKS DOWN, WALKS DOWN, THE RAIN WALKS DOWN, WITH AMAZING GRAZE’ liggen witte letters geschrankt: ‘WITH AMAZING GRACE’. Deze tekening leent zijn stem van de droge, bloedhete zomer van 2021 waarin Vlaanderen naar water snakte, terwijl de andere kant van het land volledig blank stond door een allesvernietigende stortvloed. De helende en destructieve kracht van water komt samen in deze dreiging van de klimaatverandering; dankbaar dat het eindelijk terug regent, maar zonder te vergeten dat diezelfde regen veel tragedies heeft veroorzaakt.
De kleinere werken uit de reeks My Soul Like Water (2023-nu) vloeien voort uit natte houtskool op nat papier, een techniek die het moeilijk maakt om het zwarte pigment richting te geven. Het weke bewandelt een eigen pad, terwijl vloeibaarheid wordt gelinkt aan de kern van de kunstenaar waar controle wordt losgelaten. De opschriften doorheen deze nevelige beelden sporen aan, doen denken, troosten. Het streven naar het vangen van de essentie van het leven is daarbij een constante. Op zoek naar het universele wordt kleur achterwege gelaten en vervangen door een vormentaal die intuïtief leunt op basispatronen. Binnen De Geyters circulaire tijd zijn er kamers waarin de herhaling van motieven die de essentie van berusting binnenbrengen kunnen wonen.
Het komt allemaal samen in The Colours Are as Bright as Always (2023), waar de woorden buigen als een regenboog. Als een meerlagige tempel van licht staat deze halve cirkel ook te wachten op regen. De Geyters exemplaren zijn verstoken van kleur, maar tegelijk blijken de zeven tinten niet nodig om de vorm te herkennen. Het laat ons de manier waarop we de wereld ervaren opnieuw afwegen. De regenboog wordt ingezet om te verbinden en om wat kwetsbaar is onbevangen te bekijken. Ongemak dat toegelaten en omarmd werd, valt beter vast te pakken. Het verzacht, neemt spanning weg. Net zoals we zeker kunnen zijn dat de energie van de bloemen blijft zinderen, kunnen we ervan op aan dat de kleuren zo helder als altijd blijven.
(Voor de tentoonstelling Bert De Geyter: With Amazing Grace in Settantotto Gallery van 21 oktober tot 19 november 2023.)